Reagowanie w sytuacjach zagrożenia – bezpieczeństwo psychiczne i fizyczne w pracy portiera uczelni

UWAGA! Szkolenie zaplanowane jest na 2 godziny zegarowe. Szkolenie możemy zorganizować dla dwóch lub trzech grup w ciągu jednego dnia. Szczegóły ustalimy z Państwem podczas indywidualnej rozmowy.

WYPEŁNIJ FORMULARZ ZAPYTANIA

Cele ogólne:

• Rozpoznanie sygnałów ostrzegawczych zaburzeń psychicznych i użycia substancji psychoaktywnych.

• Nabycie umiejętności deeskalacji konfliktów i zachowań agresywnych.

• Przygotowanie do bezpiecznego reagowania w sytuacjach kryzysowych.

• Zwiększenie poczucia sprawczości i bezpieczeństwa portierów.

PROGRAM SZKOLENIA 

1. Wprowadzenie – kontekst i rola portiera w bezpieczeństwie uczelni

   1. Portier jako osoba „pierwszego kontaktu” – obserwacja, zgłaszanie, reagowanie.

   2. Psychologiczne skutki pracy w miejscu, gdzie doszło do przemocy – normalizacja emocji (np. lęk, napięcie).

   3. Wprowadzenie do tematu – „lepiej wiedzieć i umieć, niż być zaskoczonym”.

      
      

      Cel: Uświadomienie roli portiera jako pierwszego ogniwa bezpieczeństwa.

      
      

2. Rozpoznawanie sygnałów zagrożenia

   1. Czym jest kryzys psychiczny?

   2. Objawy wskazujące na użycie substancji: mowa, ruchy, kontakt wzrokowy, halucynacje, agresja.

   3. Czerwone flagi: groźby, agresja, urojenia, izolacja, brak kontaktu z rzeczywistością.

      
      

      Cel: Zwiększenie świadomości zachowań mogących świadczyć o zagrożeniu.

      
      

3. Techniki deeskalacji i bezpiecznej komunikacji

   1. Model deeskalacji: Zostań spokojny – Utrzymuj dystans – Mów krótko i jasno – Nie oceniaj – Zaproponuj pomoc.

   2. Czego NIE robić: krzyczeć, prowokować, komentować stanu psychicznego.

   3. Ćwiczenie: mini-scenka z agresywnym studentem.

      
      

      Cel: Nabycie konkretnych strategii komunikacyjnych w sytuacji napięcia.

      
      

4. Procedury bezpieczeństwa i współpracy z innymi służbami

   1. Kiedy i jak wezwać pomoc: numery alarmowe, współpraca z ochroną.

   2. Bezpieczne warunki: nie zostawać samemu, zamknięte pomieszczenia, wezwanie pomocy przed konfrontacją.

   3. Dokumentowanie zdarzeń – co i jak zapisywać.

      
      

      Cel: Wzmocnienie przygotowania proceduralnego i poczucia bezpieczeństwa.

      
      

5. Dbanie o siebie po trudnym zdarzeniu

   1. Objawy stresu pourazowego.

   2. Co pomaga: rozmowa, wsparcie kolegów, konsultacja z psychologiem.

   3. Gdzie szukać wsparcia: psycholog, infolinia kryzysowa.

      
      

      Cel: Zminimalizowanie ryzyka wtórnej traumy i wypalenia zawodowego.

      
      

6. Zakończenie i pytania

   1. Najważniejsze zasady: obserwuj, nie prowokuj, reaguj z dystansem i pomocą.

   2. Zaproszenie do zadawania pytań.

      
      

Trener: Karolina Szot